Ciotka i kurczaki siedziały w poczekalni na dworcu kolejowym Szczecin-
Dąbie i wszyscy razem i z osobna płakali, strasznie płakali. Nikt nie
wie, jak kury płaczą, ale ludzie widzieli kałuże łez obok kur zmieszane z
ziarnem i liśćmi (chyba jesiennymi) oraz świeżo zniesionymi jajami,
które też płakały. Płakała ciotka, można rzec, że nawet szlochała, bo
szloch był dokładnie rejestrowany przez służby specjalne kilku państw,
które mają rejestrator wskazujący czy jest szloch, czy go nie ma. Tak
więc ciotka szlochała, a kury płakały, to było takie coś jakby zamiast
ko-ko, takie bardziej ło- ło. Chór płaczących kur to było zjawisko
raczej niespotykane w tej części Europy.
Owszem płakały na przykład często wyzwolone kury Paryża, genderowskie
kury z Londynu, albo kury lesbijki z Berlina, ale żeby tak nieznośnie
płakały heteroseksualne kury z Polski, to tego jeszcze nie było.
Najważniejsza była z całej tej polskiej kurzej ferajny Koszka,
przywódczyni kur z całego dworca. Ona dawała te znaki na ło…….. i
reszta wyła jak głupia. Ciotka natomiast już przeszła w regularne wycie z
płaczu, to był stan ekstazy, a służby zarejestrowały wycie na swoich
rejestratorach. Sygnał poszedł do NSA (ENESEJ), żeby sprawdzić, czy nie
jest to wycie z lekka terrorystyczne. Ciotka, mimo wycia słyszała
jednak Koszkę i krzyknęła :
- Dlaczego ryczycie kury ?
- Bo jest jesień Ciociu, jesień!!!! – odkrzyknęły kury i zawyły jeszcze głośniej
Tylko jedna kura nie płakała , to była taka mała kura o imieniu
Nieznoszka. Nie znosiła jaj dla zasady, czyli innymi słowy była to kura
wyzwolona chowu miejskiego, warszawskiego typu gender. Siedziała sobie
na ławce z dwoma kurami lesbijkami i jednym kogutem gejem i razem
śpiewali:
Zimno się zrobiło
Bo już idzie jesień
Już nie jest tak miło
Bo się skończył wrzesień
Słońce już nie grzeje
Chociaż jeszcze świeci
Czasem strasznie wieje
Liść za liściem leci.
Kiedy skończyły śpiewać, znowu było słychać tylko niesamowity płacz,
wręcz skowyt około stu tysięcy kur, jakie zgromadziły się w dworcowej
poczekalni. Stojący wokół nich ludzie rzucali kurom ziarno, chleb,
cukierki, ziarna kawy, a nawet złote monety, żeby tylko się uciszyły.
Ale skądże. Kury płakały dalej, aż w końcu i ludzie zaczęli płakać razem
z kurzą ferajną . Ten płacz dotarł do całej Europy, cała Europa już
płakała, tylko dlatego, że już jest jesień. A kiedy ciotka na chwilę się
ocknęła, chyba ze szlochu (rejestrator nie działał) to powiedziała:
- Kury i ludzie z całej Europy! Już niedługo będzie Zima. Zima! Zima! –
krzyczała do dworcowego megafonu, a megafon powtarzał za Ciotką każde
słowo. Wtedy już wszyscy zaczęli ryczeć. I Angela Merkel i Adam
Szejnfeld. Wtedy to dzielna kurka Nieznoszka, nie za bardzo podobna do
prawdziwej kury – bo miała takie włosy na głowie i okulary – wtedy to
wystąpiła ona z genialnym projektem zniesienia pór roku.
- A kto powiedział, że jesień to jesień, albo że chłopak to chłopak? – zaczęła swoje przemówienie.
- A kto powiedział, że lato to lato, a kura to kura? – dodała i wezwała
wszystkich ludzi Europy i wszystkie kury, by przeciwstawili się porom
roku. Podobno protestował Vivaldi, ale go zagłuszono.
To wezwanie podchwyciła ciotka i przestała w końcu płakać, co
zarejestrowały rejestratory służb specjalnych. Otrząsnęła się z
płaczu, to znaczy tysiące litrów łez spłynęło z niej na podłogę
poczekalni, tak że inne kury pływały sobie swobodnie do wiosny po całym
dworcu.
- Kury! Koniec jesieni, nie ma jesieni, rozbieramy się i opalamy
–wezwała. I wszyscy wyszli przed dworzec. Kury porozbierane do rosołu
położyły się na trawie i zaczęły się opalać. CCN, BBC i Sky News
filmowały nasze polskie kury z powietrza, a komentatorzy byli pełni
zachwytu, że Polska znowu jest w awangardzie postępu w walce z porami
roku. Posłanka Grodzka była tego dnia rozchwytywana wszędzie, mało nie
pogubiła włosów i butów. W rezultacie całej tej wspaniałej akcji walki z
naturą, większość kur rozchorowała się i zdechła, nikomu nie przynosząc
pożytku, poza ogólną obserwacją zdechnięcia. No bo zdechła kura na
rosół? Zdechła kura nadaje się tylko na zdechnięcie. Światowe agencje
doceniły jednak wysiłek polskich kur, zgodnie podkreślając, że to
dopiero początek walki z głupimi porami roku. Pór roku powinno być
znacznie więcej – powiedział lider Zielonych Daniel Cohn – Bendit,
znawca dzieci i przyrody.
Daniel Olbrychski, wybitny polski i międzynarodowy aktor tak skomentował to wszystko w CNN:
- Nie można mieć wszystkiego naraz, nie każda kura była dobrze
odżywiona i przygotowana do walki, niektóre kury nie nasmarowały się
olejkami przeciwsłonecznymi i poparzyły się słońcem. Walka z jesienią,
proszę Państwa, to nie byle co, także do ziemi obiecanej jeszcze droga
daleka. My Polacy, czasami nie myślimy, zanim coś zrobimy. Przytoczę tu
słynną sentencję mojego mistrza Andrzeja Wajdy:
Gdy nic mi nie wychodzi to jadę do Łodzi
A w Łodzi kupię sobie psa
Albo nawet psy dwa.
Jak sami widzicie, takie mam życie
Jak nic nie wychodzi to jadę do Łodzi
Gdy rano się budzę, to strasznie się nudzę
Nie wiem co robić mam.
Słoik odkręcam, nad masłem się znęcam
No wszystko dlatego, że jestem sam.
Zabiję muchę za jednym ruchem,
Herbatę wypiję, bo tak już żyję.
I myślę o Łodzi, gdy nic nie wychodzi.
Takie już życie bez Łodzi mam.
-Tyle mistrz Wajda- dodał mistrz Daniel Olbrychski i zaapelował do
wszystkich kur, które przetrwały ten protest, by pojechały z nim razem
do Łodzi. Bo jak nic nie wychodzi , to jadę do łodzi. – zakończył
wywiad dla CNN, nasz wielki aktor i mentor. Tę jego genialną myśl, jak
zawsze, podchwyciły amerykańskie media, a nawet sam prezydent Barack
Obama. W swoim porannym, radiowym wystąpieniu do
Afrobiałoamerykanolatynosoportorykańczyków i innych ras powiedział:
- Gdy nic mi nie wychodzi, to jadę do Łodzi!
Najlepiej na tej jesiennej zadymie wyszła ciotka. Podpisała trzy
kontrakty na cztery książki, chyba że było odwrotnie, czyli cztery na
trzy. Ale na pewno były to tytuły : „Cry I”, „Cry II” i „Kraj III”.
Pamiętajcie od dziś, bo to jest ważne, i jesienią, i latem, i bez pór
roku (dla gender), że jak nic nie wychodzi to…..
A poza tym:
Cokolwiek się stanie
Zjem dziś śniadanie
Jajko postawię na sztorc
Żółtko wydłubie
Ja się już gubię
Do Łodzi jadę,
Bo tam dam radę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz